Een berichtje aan iedereen die mij kent...
Een tijdje geleden zat ik een film te kijken: ‘Alles over niets’. In een van de scenes werd er in de film gevraagd: ‘Wie ben jij’.... er ontstond een aardige discussie. Een discussie over ‘Ik’, over hoe, wat en wie.
Maar de vraag ‘Wie ben jij’ werd voor mijn gevoel niet of op z’n minst ‘verkeerd’ beantwoord.
Cogito, ergo sum / I think therefor I am – René Descartes
Descartes had het er in 1644 al over toen hij schreef ‘We kunnen niet aan ons bestaan twijfelen als we twijfelen aan ons bestaan’. Daarmee gaf hij aan dat we zijn, maar nog steeds niet wie we zijn.
Wie zijn we?
Zijn we ons lichaam, ons hoofd? Ons gedachtegoed? Wordt wie we zijn bepaald door GSM (Geld, Status, Macht)? Zijn we aardig, kwaadaardig, altruïstisch, dienend, gelovig,...
Ik denk dat dit allemaal ‘verschijningsvormen’ zijn, vormen die antwoord geven op hoe we zijn. Allemaal woorden die voor verschillende mensen verschillende waarden en betekenissen kunnen hebben.
Wie ik ben?
Als er een boom omgevallen is in het bos en niemand heeft dat gezien, is de boom dan omgevallen?
Ik denk dat ik ben in relatie tot de ander. Zonder die relatie ben ik ‘de omgevallen boom in het bos’. Het is echter niet de ander die belangrijk is maar de relatie met de ander. Een relatie die zijn voedingsbodem vind in de intentie waarmee je de dingen voor en met elkaar doet: niet voor jezelf, maar voor de ander en daarmee impliciet weer voor jezelf...
Het wegvallen van Stéphanie is voor mij en voor onze kinderen, maar ook voor iedereen die haar kende, een ‘zware dobber’. Toen Stéphanie ziek werd, hebben we (on)bewust gekozen voor het leven. Om dat leven dat we samen hadden te vieren, met elkaar maar ook met jullie. Onze relatie is daardoor sterker geworden dan ik ooit had durven dromen.
Uiteindelijk zijn we Stéphanie verloren. Verloren maar niet kwijtgeraakt, want nu Stéphanie er niet meer is, blijft onze relatie over. Een relatie die zo krachtig is geworden dat deze haar dood heeft overleeft.
Een relatie ook waar jullie getuige van zijn geweest en nog steeds zijn, waar jullie een belangrijk deel van uitmaken. Ieder op zijn eigen manier maar allemaal met een oprechte intentie: een appje, een kaartje, een briefje, een bezoekje, een aai over de bol, zelfs een theekransje.
Vandaag is een mooie dag
Vandaag is een mooi dag. Omdat ik mij realiseer hoeveel liefdevolle aandacht ik en mijn kinderen iedere dag weer van jullie mag ontvangen. Vandaag is een mooie dag omdat ik dank je wel mag zeggen: dank jullie wel voor de goede zorgen, de aandacht en het mede instant houden van die bijzondere relatie. Dank jullie wel dat jullie mij maken wie ik ben!
Ik ben omdat jullie zijn – Ruud
Hoe is jouw dag? Deel het met ons!
Afbeelding: Feest met vrienden en familie, februari 2018 | Fotograaf: Jos Villevoye
)
